۵ نکته برای تهیه گزارش درباره قاچاق انسان

تحقیق بر روی قاچاق انسان توانمندی‌های به خصوصی را می‌طلبد. Gijn از برنده دو جایزه پولیتزر مارتا مندوزا که در اسوشیتدپرس مشغول به کار است درخواست کرده که توضیح دهد قاچاق انسان در دنیای مدرن را چگونه می‌توان بازرسی و بررسی کرد. اینجا برایتان پاسخ وی را درباره قاچاق انسان و بردگی آورده‌ایم:

۱. در برابر قربانیان حساسیت بیش از اندازه نشان دهید - هیچگاه به سمت قربانی‌ای مستقیم نروید. این افراد به شدت از لحاظ روانی آسیب‌دیده‌اند. بهترین راه همیشه این است که از د‌وست یا مشاوری که قربانی را می‌شناسد کمک بگیریم. هنگامی که با آن‌ها مصاحبه می‌کنیم از دوربین استفاده نکنید. اگر احساس راحتی کردند، بعدتر می‌توانید از دوربین هم کمک بگیرید، مسلما زمانی که اجازه را از سمتشان دریافت کرده‌اید.  همیشه سوالات خود را طوری مطرح کنید که اگر نخواستند پاسخ دهند به راحتی بتوانند از زیر پاسخگویی‌به آن شانه خالی کنند.

۲. هیچ گاه از تصاویر قاچاق کودکان استفاده نکنید - اگر با کودکان مصاحبه می‌کنید، از تصاویرشان به گونه‌ای استفاده نکنید که هویت‌شان فاش شود. کودکان دارای حیطه اختیار یا بلوغ کافی نیستند که بتوانند درباره استفاده از این تصاویر رضایت خود را اعلام کنند. این تصاویر همینطور در دنیای دیجیتال تا آخر عمرشان باقی می‌ماند. اگر از تصویری‌ استفاده می‌کنید، می‌توانید یک عکس از دست‌ها و یا بالای چشمانشان بگیرید. از فاش نشدن هویت‌شان اطمینان حاصل کنید!

۳. از موسسات محلی برای شناسایی قربانیان استفاده کنید - با موسسات اعانه و پناهگاه‌ها که اولویت اولشان حمایت از افراد آسیب‌دیده است کار کنید. زمانی که به تعدادی پناهگاه و موسسه دسترسی پیدا کردید، می‌توانید از آن‌ها بخواهید که شما را معرفی کنند.

۴. به دنبال پول بروید - بهترین راه برای پرده‌برداری از داستان‌های مربوط به قاچاق انسان این است که دنبال پول و جابه‌جایی اجناس توسط نیروی کارگر باشید. یادتان باشد، قربانیان قاچاق انسان حتما برای شخصی کار می‌کنند. و آن شخص حتما از طریق استفاده نیروی کارگر پول در می‌آورد. به همین دلیل وقتی در حال بازرسی این داستان‌ها هستید، به دنبال پول باشید تا شما را به فرد مورد نظر برساند. 

۵. از حق پاسخ دادن اطمینان حاصل کنید - به افرادی که در هر سطح از این تحقیق مشغول به کار هستند، فرصت پاسخ‌گویی را با پاسخ آگاهانه به گزارش خود ارسال کنید. از داشتن زمان کافی برای آن‌ها اطمینان حاصل کنید. آن‌ها را مطمئن سازید که زمانی که برایشان اختصاص داده‌اید آنقدر هست که در نهایت از داستان آن‌ها گزارشی تهیه و چاپ شود. این تنها راهی است که در روزنامه‌نگاری می‌توانید واقعا عادلانه رفتار کنید.